Vlas is een akkerbouwgewas dat uitstekend groeit op de kleigronden van Nederland, België en Noord-Frankrijk. Er zijn twee hoofdsoorten vlas: vezelvlas en olievlas.
Sinds mensenheugenis wordt vezelvlas geteeld voor de productie van linnen garens. Olievlas is bestemd voor het winnen van lijnzaad. Hieruit wordt lijnolie geperst dat toepassing vindt in, onder andere: zeep, verf en linoleum. Vlas is een éénjarig wit- of blauw bloeiende plant die in het voorjaar wordt ingezaaid en binnen 3 tot 4 maanden oogstrijp is. Na het trekken van het vlas laat men het vlas op de akkers dauwroten. Hierna wordt het vlas afgevoerd naar de vlasverwerkende bedrijven. Hier wordt op mechanische wijze de vezel gescheiden van de stengel.
De minder lange vezel gaat naar de textielindustrie of tegenwoordig ook naar de isolatie materialen voor de bouwindustrie. De korte vezel gebruikt men in de papierindustrie. Het zaad van de plant wordt gebruikt voor de vermeerdering en de vervaardiging van lijnolie.
Aan het einde van de keten worden de stengeldeeltjes en de wortels gebruikt voor de fabricage van de vlasschevenplaat. Hiermee is 100% benutting van de vlasplant bereikt.
Vlas is een vernieuwbare grondstof omdat de plant in relatief korte en in aanzienlijke hoeveelheden regenereerbaar is. In het kader van duurzaam bouwen is gebruik van bouwmaterialen uit vernieuwbare grondstoffen interessant, omdat ze een lage energie-inhoud hebben en er bij productie in de regel weinig milieubelasting optreedt. Tevens zijn er goede mogelijkheden voor lokale productie waardoor milieuvervuilend vervoer tot een minimum beperkt kan worden.
Unieke eigenschappen van de milieuvriendelijke vlasschevenplaten zijn: licht gewicht en toch optimale stabiliteit, draagt bij aan brandvertraging, hoge isolatie- en dB-waarden en heeft een homogene kwaliteit.
